معماری تعاملی در کالبد شهر (طراحی جداره ای در فضای شهری در تعامل با شهروندان)

انسان همواره در تعامل با محیطی است که خود جزیی از آن به شمار می رود. بنابراین رابطه انسان با محیط به صورت یک رابطه رفت و برگشتی وتعاملی مورد نظر است. انسان با گذشت زمان خصوصیات و افکارش تغییر می کند و این عامل نیاز او را به تغییر محیط خود دو چندان می کند.سوال تحقیق این است که به چه شکل می توان به کمک تکنولوژی کامپیوتری فضاهایی را طراحی کرد که براساس تعامل با کاربر تغییر کند. اینرسالت معماری تعاملی است.هدف از این پژوهش، ارایه ی معماری ای است که در آن اشیاء و فضا توانایی تغییر در جهت تقاضای رو به تکامل افراد، اجتماع و محیط را دارد.ضرورت انتخاب موضوع بر این است که در فضای شهری تعاملات اجتماعی و جنب و جوش شهری به اوج می رسد.این فضاها مکان های کانونیفعالیت های عمومی می باشند. لذا استفاده صحیح و کارآ از فضای شهری موجب افزایش تعاملات میان مردم و فضای شهری می شود و این امرسرزندگی در شهر را بالا می برد. شیوه ی پژوهش به این صورت بوده که فضاهای شهری، اهمیت مسیر های پیاده و نقش پیادگان در شهر بررسیشده و تاثیرات متقابل آنها ارزیابی شده است. در نتیجه با شناخت معماری تعاملی و جایگاه آن در معماری امروز، ایده هایی برای بالا بردن سطحتعاملات مردم با فضاهای شهری مطرح گردیده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، مسیرهای پیاده ، پیادگان ، تعامل ، معماری تعاملی