آنالیز روند و ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی تبخیر-تعرق مرجع ماهانه ایران به روش من-کندال در محیط GIS

در این تحقیق، به تحلیل تبخیر-تعرق مرجع (ETo) ماهانه و سالانه محاسباتی با استفاده از روش FAO-56 PM در 19 ایستگاه در طول دوره 1961-2003 در ایران پرداخته شد. سری های زمانی ماهانه و سالانه ETo با استفاده از روش من-کندال و شیب خط رگرسیونی تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که متوسط سالانه کل ETo ایران در دوره 43 ساله روندی صعودی برابر با 2/9 میلیمتر بر سال در طول این دوره نشان داد. بر اساس نقشه توزیع مکانی متوسط ماهانه ETo بدست آمده با روش وزنده ی عکس فاصله (IDW)، بیشترین میزان ETo در قسمت های شرقی و جنوبی ایران و کمترین آن در قسمت های شمالی در ماه ژانویه اتفاق افتاد. بیشتر روندها در ایستگاه های مورد تحقیق مثبت یا افزایشی بودند. از ماه های آپریل تا اکتبر بیش از 40 درصد از ایستگاه ها دارای روند مثبت با روش من-کندال بودند و بیشترین روند منفی ایستگاه ها در ماه مارس اتفاق افتاد. بیشترین روند با شیب افزایشی در ماه-های جولای و آگوست به ترتیب با 42/11 و 63/16 درصد ایستگاه ها و بیشترین روند با شیب کاهشی در ماه مارس با 15/79 درصد ایستگاه ها بود. نقشه های توزیع مکانی روند من-کندال سالانه (میلیمتر بر سال) در ایران نشان داد که در اکثر نواحی ایران روندهای مثبت معنادار نبودند.

کلیدواژه ها:

روند زمانی و مکانی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، شیب خط رگرسیونی ، من-کندال ، وزنده ی عکس فاصله