مدلMBLMPGGD برای شبیه سازی بارندگی های حدی (مطالعه موردی تهران و رشت)

در حال حاضر بسیاری از نقاط جهان دستخوش خسارات ناشی از بارش های حدی و شدید هستند. یکی از مدل هایی که در زمینه تولید تصادفی و انبوه بارندگی های حدی طراحی شده، مدل آماری بارندگی بارتلت - لوییز است. این مدل با توجه به مشخصات طوفان های یک ایستگاه (تعداد ورود طوفان، تعداد ورود سلول های درون طوفان، ارتفاع هر سلول باران، مدت و شدت بارندگی سلول و طوفان) و توزیع های آماری (پوآسون، نمایی، گاما) بارندگی ماکزیمم یک و24 ساعته تولید می کند. در این مدل توزیع های احتمال بکار برده شده بصورت متغیر تصادفی بیان می شوند که عمل شبیه سازی با تولید اعداد تصادفی برای متغیر های تصادفی صورت می گیرد. مدلMBLMPGGD درشبیه سازی بارندگی ماکزیمم یک و24 ساعته نسبت به مدل اولیه بارتلت - لوییز عملکرد بهتری را نشان داده و بارندگی های حدی شبیه سازی شده که با استفاده از مدل بسط یافته تولید شده اند بطور مناسبی با داده های ماکزیمم دید بانی شده انطباق دارند. علت احتمالی بهبود نتایج مدل بکار گیری توزیع گاما برای نمایش شدت بارندگی سلول های بارندگی و طوفان در مدل است. نتایج فوق بیانگر این است که توزیع گاما نسبت به توزیع نمایی انعطاف پذیری بهتری برای دنباله های مختلف دارد.

کلیدواژه ها:

مدل گامای بارتلت- لوییز ، نمره کارایی هیدکه ، توزیع پوآسون1