تاثیر مدت دوام زلزله بر آسیب پذیری ساختمانهای بتن آرمه با سیستم قاب خمشی

با توجه به لرزهخیزی ایران، تحقیق در مورد خصوصیات زلزلهها و بررسی عوامل خرابی ناشی از آن امری ضروریست، لذا در این تحقیق یکی از خصوصیات مهم زمینلرزهها یعنی مدت دوام زلزله و تاثیر آن بر آسیبپذیری ساختمانهای بتنی مورد مطالعه قرار گرفته است. مدت زمان وقوع زمینلرزه از لحظه شروع جنبش تا خاتمه آن که توسط دستگاه لرزهنگار ثبت شده است زمان کلی جنبش و بخشی ازآن که بیشترین انرژی زلزله طی آن مدت تخلیه میگردد و انتظار خرابی در آن محدوده زمانی را داریم، مدت زمان موثر یا مدت دوام زلزله نامیده میشود. بدین منظور سه مدل سازه بتنی قاب خمشی به همراه دیوار برشی با شکلپذیری متوسط، در سه تیپ کوتاه مرتبه( 5 طبقه(، میان مرتبه ) 10 طبقه( و بلند مرتبه ) 15 طبقه( مدلسازی شده و مطابق آییننامهها و ضوابط موجود به روش استاتیکی معادل تحلیل و طراحی گردیده است. سپس شتابنگاشتهایی که از نظر بزرگا، فاصله از منبع لرزه، ساختگاه و محتوای فرکانسی مشابه بوده ودارای مدت دوامهای متفاوت میباشند انتخاب و مقیاس شدهاند. پس از معرفی مفاصل پلاستیک و معیارهای طراحی و پذیرش آنها در کلیه اعضاء سازه، مدلها تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی قرار گرفتهاند. با بررسی پاسخ لرزهای و روند تشکیل مفاصلپلاستیک و تغییرات سطوح عملکرد اعضاء به عنوان شاخسهای خسارت، مشخص گردید افزایش مدت دوام در زلزلههای حوزه دور منجر به افزایش میزان خسارت وارد بر سازههای بتنی میگردد، اما به طور عکس در حوزه نزدیک کاهش میزان خسارت به ساختمانهای میانمرتبه و بلندمرتبه را در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

آسیبپذیری سازه بتنی ، مدت دوام زلزله ، تحلیل تاریخچه زمانی ، مفصل پلاستیک ، شتابنگاشت