رابطه امیدواری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 1 شهر خرم آباد

تحقیق حاضر با هدف رابطه امیدواری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 1 شهر خرم آباد صورت گرفته است. در این تحقیق از روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 1 شهر خرم آباد به تعداد 9623 نفر بود. به طوری که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 370 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه امیدواری اسنایدر و همکاران (1991) و میانگین دروس گذرانده شده دانش آموزان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف استاندارد از آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین امیدواری و پیشرفت تحصیلی (r=0/575, p=0/0001)؛ بین گذرگاه و پیشرفت تحصیلی (r=0/352, p=0/0001)، بین کارگزار و پیشرفت تحصیلی (r=0/596, p=0/0001) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد. از بین مولفه های امیدواری، کارگزار به میزان 0/36 از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می نمایند.

کلیدواژه ها:

امیدواری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان