رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 1 شهر خرم آباد

تحقیق حاضر با هدف رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 1شهر خرم آباد صورت گرفته است. در این تحقیق از روش پزوهش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه دراین تحقیق کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه 1 شهر خرم آباد، به تعداد 9623 نفر بود. به طوری که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 370 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه اهی سبک های یادگیری کلب و میانگین دروس گذرانده شده دانش آموزان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف استاندارد از آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک یادگیری واگرا و پیشرفت تحصیلی (r=0/361, p=0/0001)؛ بین سبک یادگیری همگرا و پیشرفت تحصیلی (r=-0/396, p=0/0001) رابطه معناداری وجود دارد ولی بین سبک یادگیری جذب کننده وانطباق یابنده با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد که از بین سبک های یادگیری، سبک همگرا به میزان 0/16 از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می نمایند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان