محمدرضا حسینی - استادیار جامعه شناسی دانشگاه آیت الله بروجردی
نرگس خوش کلام - کارشناسی ارشد جامعه شناسی

شهر مجازی (الکترونیک) که به آن شهر اطلاعاتی یا شهر هوشمند هم گفته می شود، می توان به عنوان تلاشی برای استفاده از فناوری ارتباطات و اطلاعات برای بهبود زیرساخت های شهری برای زندگی، کار و ارتباطات در درون یک جامعه شبکه ای شده دانست. در واقع هدف شهر مجازی ارایه بسیاری از خدماتی است که در شهر فیزیکی ارایه می شود. هدف مقاله حاضر، تحلیل جامعه شناختی خدماتی و مزایای ایجاد شهر مجازی است که در این راستا ابتدا نظریه ها، تعاریف و مفاهیم مربوط به شهر مجازی بیان می شود و در ادامه تقسیم بندی مختلفی از انواع شهرهای مجازی و برخی از خدمات و چالش های پیش روی آن مطرح می گردد. روش تحقیق اسنادی- توصیفی و از نظر هدف کاربردی می باشد. نتیجه این که با استفاده از شهر مجازی می توان میزان رفت و آمد فیزیکی شهروندان را کاهش داد که این امر موجب کاهش مصرف سوخت و آلودگی هوا، تسریع و تسهیل دریافت خدمات، کاهش مصرف کاغذ و ساختمان های اداری، جذب توریسم و کارهای تیمی از راه دورف تحقق عدالت اجتماعی و رضایت شهروندان و بسیاری خدمات دیگر می شود. بنابراین با توجه به مزایای پیاده سازی شهر مجازی پیشنهاد می شود که زیرساختهای اطلاعاتی شهر مجازی فراهم ودر این زمینه برای شهروندان فرهنگ سازی های لازم ایجاد شود و چالش های یپش روی آن برطرف شود.

شهر مجازی، شهر الکترونیک، شهر اطلاعاتی، شهر هوشمند، ارتباطات، زیرساخت ها