علیرضا پوراسماعیلی - استادیار و عضو هییت علمی گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری
صادق بهرامی فیل آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته حقوق خصوصی، دانشگاه حکیم سبزواری

قانون بیمه اجباری مصوب 1395 علی رغم حمایت، بیش از حد از زیان دیده و بیمه گذار، حمایت زیادی از بیمه گر به عمل نیاورده بلکه در مقابل تکالیف بیمه گر را افزایش داده ا ست. مهمترین وظیفه بیمه گرتضمین جبران خسارت می باشد. قانون گذار به این وظیفه توجه زیادی کرده و برای تخلف از آن ضمانت اجراهایی از جمله جبران خسارت به صورت بوم الادا حتی بالاتر از سقف تعهدات مندرج در بیمه نامه و پرداخت جریمه ای معادل نیم درهزار خسارت بدنی در حق زبان دیده به ازای هر روز تاخیر پیش بینی کرده است. در مقابل این تکلیف، حقوقی هم برای بیمه گر پیش بینی شده است که بازیافت بخشی از وجود پرداخت شده به میزان 2/5 تا 10 درصد خسارتهای بدنی و مالی در تصادفات ناشی از تخلفات رانندگی حادثه ساز، تصریح به جبران خسارت بدنی سرنشینان تا میزان مجاز خودرو و خسارات زیان دیدگان خارج از خودرو تا ده برابر سقف تعهدات بدنی و اجباری نبودن انعقاد قرارداد بیمه شخص ثالث برای کلیه شرکت های بیمه (به غیر از شرکت بیمه ایران) از جمله آنها می باشد.

بیمه گر، جبران خسارت، حادثه رانندگی