حسین سهیلی - دانشجوی مقطع دکتری ، حسابداری ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
محمد حسن میرپناهی - دانشجویی کارشناسی ارشد حسابداری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

محافظه کاری حسابرس یکی از شاخص های کیفیت حسابرسی می باشد. رابطه طولانی مدت بین حسابرس و صاحبکار می تواند استقلال حسابرس و کیفیت حسابرسی را کاهش دهد. کاهش احتمالی استقلال حسابرس ناشی از روابط بلندمدت با صاحبکار می تواند میزان محافظه کاری حسابداری را تغییر دهد. از این رو، توجه به نوع گزارش حسابرس مورد توجه بسیاری از پژوهشگرا قرار گرفته است.هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین محافظه کاری حسابداری و نوع گزارش حسابرس است. برای اندازه گیری محافظه کاری از معیار با سوءاستفاده می شود. نمونه مورد بررسی شامل 105 شرکت طی سال های 1388 تا 1394 و روش آماری مورد استفاده رگرسیون داده های ترکیبی است. نتایج حاص از پژوهش بیانگر این است که بین نوع گزارش حسابرس و محافظه کاری رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین زمانی که عدم تقارن اطلاعاتی وجود دارد، بین محافظه کاری با نوع گزارش حسابرس اعم از کوتاه مدت وبلندمدت رابطه معناداری مشاهده نشد.

محافظه کاری، نوع گنارش حسابرس ، کیفیت حسابرسی، رابطه حسابرس صاحبکار