ثریا رحمتی دلیر - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی ملایر (ایران- ملایر)
مجید شمس - مدیر گروه جغرافیا برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی ملایر(ایران-ملایر)

در قرن حاضر همزمان با رشد شهرها و افزایش جمعیت، مسایل و مشکلات شهرنشینی رشد چشمگیری یافته است، بروز انواع ناهنجاریهای اجتماعی در فضاهای شهری ازجمله این مشکلات است. این ناهنجاریها در بین شهرهای کشورهای در حال توسعه، رشد و توسعه بیشتری یافته استکه نتیجه این آسیب های اجتماعی بر هم خوردن نظم شهری، کاهش امنیت اجتماعی، افول سرمایه اجتماعی و کاهش امنیت ذهنی و عینی شهروندان و.. می باشد. در این تحقیق به شناسایی آسیب های اجتماعی و علل بروز این آسیب ها و تاثیرات آن در فضاهای شهری و در نهایت دستیابی به راهکارهایی در خصوص کاهش و مدیریت بهتر آسیب های اجتماعی پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد تقویت و بهبود شاخصهای اجتماعی موضوعی نیست که بتواند در یک دوره کوتاه مدت اتفاق بیافتد بلکه فرآیندی است که راه حل اساسی آن کاهش نابرابریهای اجتماعی در سطوح مختلف برنامه ریزی های توسعه است و برخورد با مسایل اجتماعی در فضاهای شهری نخست شناخت علمی ریشه های اجتماعی آن است و دومشیوه برخورد و مدیریت آنها است و لزوم برخورد سیستمی با مسایل شهری به ویژه با مقوله آسیب شناسی شهری مستلزم آن است که مجموعه آسیبهای اجتماعی و غیر اجتماعی جامعه شهری و تاثیر پذیری های متقابل آنها بر هم را مورد توجه قرار داد.

شهرنشینی و فضاهای شهری- سازمان فضایی - آسیب های اجتماعی