روشهایی برای مقاوم سازی مسجد طالب زاده اهواز

بناهای تاریخی میراث ارزشمندی از تاریخ، فرهنگ و معماری هر کشور محسوب می شوند. در ساخت آنها با توجه به مصالح بنایی به کار رفته که شامل اجر خشت و سنگ می باشد ، این بناها به مرور زمان بدلیل فرسایش مصالح ساختمانی خود که بخش عمده سیستم سازهای آنها را تشکیل می-دهد مقاومت خود را از دستداده و نیازمند تمهیداتی در راستای افزایش پایداری و مقاوم باشند.سازی می مساجد گونه خاصی از معماری این سرزمین هستند که با توجه به تاثیر خاص فرهنگی و مذهبی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. مسجد طالبزاده که از جمله بناهای تاریخی و ارزشمند اهواز است همواره در تاریخ معاصر این شهر موثر بوده و به دلیل ویژگیهای متمایز خود مورد توجه بودهاست. ویژگیهای این مسجد مشابه مساجد دوره خراسانیساخته شدهاست، لذا در مقایسه با معماری مساجد کنونی، دارای سبکی خاص از تزیینات و بسیار پرکار و باارزش است و با توجه به بررسیهای انجامشده این بنای تاریخی نیازمند تمهیداتی برای حفظ، ترمیم و مقاوم سازیست. لذا برآنیم در این مقاله که با پژوهشهای کتابخانهای و برداشتهای میدانی صورت گرفتهاست، ابتدا به معرفی مسجدطالبزاده اهواز پرداخته، سپس با توجه به نوع مصالح بنایی و ویژگیهای معماری و سازهای مسجد طالبزاده از طریق منابع مطالعاتی متعدد روشهایی برای مقاومسازی این مسجد پیشنهاد دهد. روشهای مقاومسازی ارایه شده شامل تسلیح مغزه،افزایش سطح مقطع پی، طاق ضربیها و کاهش سربار سقف، اتصال مناسب سقف به دیوار، روش FRP و کلافبندی افقی میباشد و با بررسی روشهای ارایه شده، مشاهده شد که این بنا و دیگر بناهای تاریخی، میراثهای ارزشمند کشورمان محسوب میشوند با بهکارگیری روشهای مقاومسازی ارایه شده فوق، میتوان حفظ کرد.

کلیدواژه ها:

مقاومسازی ، بناهای تاریخی ، مسجدطالبزاده ، سازه آجری