تاثیر وزن دهی فازی در بررسی استرس رانندگی و بازنمایی تفاوت های فردی

استرس مقدار تنشی است که افراد تحت تاثیر مشاغل، روابط و مسیولیت های شان در زندگی متحمل می شوند. اما شرایطی که برای یک فرد بسیار استرس زا است ممکن است برای دیگری این گونه نباشد. به طور مثال ممکن است زمانی که دو نفر در اتومبیلی نشسته اند که با سرعت زیاد حرکت می کند، یکی از سرعت بالا لذت برده و سرخوش است، حال آنکه نفر دوم به شدت دچار استرس می شود. در این مثال موقعیت برای هر دو نفر یکسان است اما تفاوت های فردی آنها نتایج متفاوتی به بار می آورد. در پژوهش های پیشین، استرس رانندگی همواره در سطوحی گسسته بدون توجه به مهارت، تجربه یا تفاوت های فردی طبقه بندی شده است. در این مقاله راهکار وزن دهی فازی برای بازنمایی تفاوت های فردی در شرایط رانندگی در محیط واقعی پیشنهاد شده است. سپس وزن دهی فازی با روش وزن دهی یکنواخت مقایسه شده، تاثیر آن در ارزیابی استرس طی رانندگی بررسی می شود. در نهایت با محاسبه میانگین معیار استرس در بازه های زمانی مربوط به شهر، بزرگراه و استراحت، علاوه بر نشان دادن تطابق کلی یافته های روش پیشنهادی با پژوهش های، کارآیی آن در تعیین زمان- واقعی معیار استرس با لحاظ کردن تفاوت های بین فردی نمایان می گردد.

کلیدواژه ها:

استرس ، تفاوت های فردی ، خوشه بندی فازی ، وزن دهی فازی ،