زهرا صابری کاریزی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشگاه حکیم سبزواری،
جواد شیرخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشگاه حکیم سبزواری
ملیحه افاضاتی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی

به منظور سنجش وتحلیل توسعه یافتگی مناطق، شاخص های مختلفی وجود دارند که با توجه به نوع هدف و روش مطالعه مورد استفاده قرار می گیرند. تحقیق حاضر با استفاده از 53 شاخص در 7 بعد به دنبال سنجش سطح توسعه یافتگی دهستان های شهرستان قوچان و تعیین سطوح برخورداری آنها می باشد. روش تحقیق بهصورت توصیفی- تحلیلی بوده است و داده های تحقیق به روشکتابخانه ای جمع آوری شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها وتعیین سطوح توسعه یافتگی دهستان ها از روش تاپسیس و موریس استفاده شده است. نتایج به دست آمده در دو روش موریس و تاپسیستا حدودی شبیه به هم شده است، به طوری که در مدل تاپسیسدهستان شیرین دره توسعه یافته، دهستانهای سودلانه و قوچان عتیق در حال توسعه و دهستانهای دوغایی و دولتخانه توسعه نیافته هستند. و در مدل موریس دهستانهای شیرین دره، سودلانه و قوچانعتیق توسعه یافته و دهستانهای دوغایی و دولتخانه توسعه نیافتههستند.

توسعه ، موریس، تاپسیس،شهرستان قوچان