محمد نعیم آبادی - دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران.

مقدمه: پرندگان وحشی به دلیل دارا بودن نقش های متعددی در ایجاد بیماری های مشترک از قبیل: انتقال عوامل پاتوژن نوظهور، مخزن بیماری ها و پراکندن حامل های بندپای آلوده، از نظر بهداشت عمومی مهم هستند. همچنین مهاجرت پرندگان مکانیسمی جهت ایجاد کانون اندمیک جدیدی از بیماری در فاصله ای دور از جایی که عفونت ایجاد شده است، به وجود می آورد. روش کار: از جمله بیماری های مشترک نوظهور که پرندگان در گسترش آنها نقش مهمی دارند، می توان به بیماری های ویروس نیل غربی، بیماری لایم، آنفولانزای A و همچنین انتقال انتروپاتوژنها اشاره کرد. از آنجا که پرندگان میزبان تقویت کننده ویروس نیل غربی (خانواده فلاویویریده) در طبیعت هستند، به عنوان مرکز اپیدمیولوژی این ویروس مطرح می باشند. در تعداد زیادی از گونه های پرندگان، burgdorferi Borrelia ،عامل بیماری لایم یافت می شود. پرندگان نقش اصلی در انتشار جغرافیایی بیماری لایم از طریق پراکندن و انتقال کنه های آلوده به burgdorferi.B را ایفا می کنند. پرندگان آبزی حامل های بدون علامت ویروس آنفولانزای A می باشند. گونه های آنفولانزای پرندگان قادر به جایگزینی در انسان نبوده ولی می توانند به همراه گونه های انسانی، دستخوش بازآرایی ژنتیکی شوند که این فرایند می تواند منجر به ایجاد گونه های جدید با حدت بالای بیماری زایی برای انسان شود. پرندگان وحشی می توانند انتروپاتوژن هایی مانند کمپیلوباکتر و سالمونلا را از زباله و فاضلاب به دست آورده و آن ها را به شکل مستقیم یا غیر مستقیم به انسان منتقل کنند. همچنین آنها می توانند انتروپاتوژن های مقاوم به داروها را از مزارع به دست آورده و در طول مسیر مهاجرت خود، آن ها را منتشر می کنند. بحث و نتیجه گیری: پرندگان در گسترش جهانی بیماری های عفونی در حال ظهور شرکت می کنند. درک بهتر از الگوهای مهاجرت پرندگان و بیماری های عفونی می تواند در پیش بینی شیوع عوامل زیونوز مشترک نوظهور مفید باشد.

پرندگان، زیونوزهای نوظهور، ویروس نیل غربی، بیماری لایم، آنفولانزا A