مسمومیت با جونده کش ضد انعقاد برومادیولون در سگ

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 7,475

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_103

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: مسمومیت با سموم جونده کش رو به افزایش است یکی از رایج ترین ترکیبات برومادیولون از گروه کومارین است. مکانیسم اثر کومارین به صورت مهار انعقاد خون می باشد. رایج ترین اختلالات انعقادی مربوط به تاثیر جونده کش های ضد انعقاد بر سنتز ویتامین k که مسیول ساخت فاکتورهای انعقادی است می باشد.مواد و روش: یک سگ نژاد ژرمن شپرد به کلینیک ارجاع داده شد تاریخچه حیوان علایم بزرگی متقارن شکم، کاهش اشتها، تکرر ادرار و افزایش تشنگی به مدت یک هفته بود به علت خونریزی مداوم از زخم ناحیه اندام حرکتی به کلینیک ارجاع داده شد حیوان در مکانی نگهداری می شد که از سموم موش استفاده شده و چندین بار حیوان حین خوردن موش مرده مشاهده شده است. در طول دوره قبل از ارجاع دمای بدن به 40 درجه رسیده و به سگ پنی سیلین زده شده بود اما اثری مشاهده نشد. در طول دوره درمان وضعیت بالینی حیوان با چک کردن دمای بدن، ضربان قلب، تعداد تنفس، رنگ مخاط، اشتها، فعالیت های حرکتی و دفعی چک شد. نمونه خون جهت تعیین غلظت هموگلوبین، هماتوکریت، شمارش گلبول های سفید و قرمز گرفته شد که نتیجه آن به صورت کاهش هموگلوبین، گلبول قرمز و هماتوکریت و افزایش گلبول سفید به شکل نوتروفیلی ثبت شد روند بیماری و درمان به وسیله رادیوگرافی و سونوگرافی دنبال شد. ویتامین k به شکل تزریق زیر جلدی و در روزهای بعد به شکل خوراکی برای تسریع روند انعقاد تجویز شد.بحث و نتیجه گیری: مسمومیت با جونده کش های ضد انعقاد که به منظور کنترل جمعیت جوندگان است به میزان زیاد دیده می شود. جونده کش های ضد انعقاد باعث اختلال در گردش سلولی ویتامین k شده و منجر به اختلالات ثانویه انعقادی، مهار انعقاد خون و اثر بر عروق خونی می شوند. بهترین راه پیشگیری از این نمونه مسمومیت ها جلوگیر از گردش آزادانه سگ در محل هایی است که از سم موش استفاده می شود و خوردن جوندگان مرده است.

نویسندگان

عظیمه برخوردارنسب

دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان

مرتضی محمدرضاخانی

دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان