بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع ژن اینتگرون کلاس یک در سویه های اشریشیاکلی مولد عفونت ادراری جداسازی شده از بیمارستان های شهرستان آمل

اشریشیاکلی از شایع ترین گونه های باکتریایی عامل عفونت دستگاه ادراری می باشد. درمان عفونتهای ادراری به دلیل به وجود آمدن مقاومت آنتیبیوتیکی در این باکتری ها روز به روز دشوارتر می شود. شناسایی نحوه قرارگیری ژن های مربوط به الگوهای مقاومت دارویی بر روی اینتگرون ها و امکان انتشار سریع این ژنها در بین سایر گونه ها، می تواند اطلاعات مفیدی در مورد میزان شیوع گونه های مقاوم به دست آورد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع اینتگرون درنمونه های اشرشیاکلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونتهای ادراری مراجعه کننده به بیمارستان های آمل در سال 1395 با استفاده از PCR بود.تعداد 60 نمونه ی ادراری از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های آمل جداسازی شد و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های تتراسایکلین، جنتامایسین، نالیدیک اسید، سفتریاکسون و نیتروفورانتویین بررسی گردید و فراوانی اینتگرون های کلاس یک در جدایه ها با استفاده از روش PCR تعیین شد.مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های نالیدیک اسید 56/66 درصد، تتراسایکلین 53/33 درصد، سفتریاکسون 50 درصد، جنتامایسین 20 درصد و نیتروفورانتویین 16/66 درصد بوده است و از تعداد 60 نمونه اشریشیاکل جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری 34 نمونه واجد ژن اینتگرون کلاس یک بودند، به عبارت دیگر 56/66 درصد ازجدایه های مورد مطالعه دارای اینتگرون کلاس یک بودند.بر اساس این مطالعه جنتامایسین و نیتروفورانتویین داروهای مناسب جهت شروع درمان عفونت ادراری به باکتری اشریشیاکلی تا قبل از آماده شدن جواب آنتی بیوگرام بیماران می باشد. همچنین وجود ژن اینتگرون کلاس یک در سویه های اشریشیاکلی این منطقه شیوع نسبتا بالایی دارد و بایستی در جهت کنترل انتقال آن و همچنین مصرف آنتی بیوتیک ها بررسی هایی صورت بگیرد.

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی ، عفونت ادراری ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، اینتگرون کلاس یک