شناسایی ژن های شاخص بیماری زایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از عفونت پای بیماران دیابتی در استان مازندران

استافیلوکوکوس اوریوس یک عامل شایع عفونت بیمارستانی به ویژه در بیماران با عفونت پای دیابتی است. مقاومت آنتی بیوتیکی و فاکتورهای بیماری زایی متعدد این باکتری سبب عدم موفقیت درمان، شدت درجه عفونت زخم و قطع عضو اندام های تحتانی در بیماران دیابتی می گردد. بیماری های مختلف ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس، بیانگر تنوع ژنتیکی سویه های مختلف این باکتری می باشد. این پژوهش با هدف شناسایی ژن های sei ،lukED ،hla ،mecA و hlg و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از عفونت زخم پای بیماران دیابتی انجام شد. نمونه ها از 30 بیمار مبتلا به عفونت پای دیابتی تهیه و استافیلوکوکوس اوریوس با تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی خالص سازی گردید. پس از استخراج DNA، ژن ها با پنج جفت پرایمر اختصاصی به روش PCR شناسایی شدند. فراوانی ژن های sei ، lukED ، hla ، mecA و hlg در جدایه ها به ترتیب 100%، 100%، 71/4% و 62/2% بدست آمد. بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های متی سیلین( 100 %)، کلیندامایسین و اریترومایسین (98/2%)، سیپروفلوکساسین (92/8%) و اگزاسیلین، داکسی سیکلین و تتراسیکلین (78/6) بوده است. ژن های استافیلوکوکوس اوریوس معیار مناسب در ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها می باشد. تشخیص عامل عفونت با روش PCR و درمان آتنی بیوتیکی مناسب و به موقع، در جلوگیری از قطع عضو بیماران ضروری است.

کلیدواژه ها:

استافیلوکوکوس اوریوس ، ژن های بیماری زایی ، عفونت پای دیابتی ، مقاومت آنتی بیوتیکی