نگاهی بر پارادایم ساختارگرایی

سال انتشار: 1396
محل انتشار: پنجمین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی وروانشناسی، آسیب های اجتماعی و فرهنگی ایران
کد COI اختصاصی: PSCONF05_295
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 1300

نویسندگان

کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسایل اجتماعی دانشگاه کاشان

چکیده

ساختارگرایی، آیین فکری مهمی است که در نیمه دوم قرن بیستم در قلمرو فلسفه و علوم انسانی پدید آمد و سرچشمه تاثیرات فراوانی شد. این آیین، از دهه 1950 به طور عمده در فرانسه بسط یافت و تا دو دهه بعد در میان پژوهشگران و دانشگاهیان اروپایی و امریکایی اعتبار بسیار کسب کرد و در مردم شناسی، فلسفه، زیبایی شناسی، نقد ادبی، روان کاوی و حتی پژوهش های سیاسی بسیار راه گشا بود. ساختارگرایی در مطالعات فرهنگی نیز رویکردی غالب محسوب می شود. آثار رولان بارت با بررسی مقولات فرهنگی به مثابه اجزای یک نظام نشانه ای شاید در این زمینه پیشتاز بوده است. ساختارگرایی یکی از مهمترین مکاتب نقد ادبی معاصر نیز است این نقد بر نظام نشانه ای زبان تکیه دارد. ساختارگرایان برای بررسی ادبی و رسیدن به معنای متن، خود را محدود به خود متن و فرم آن کرده و به نویسنده و محتوای اثر توجهی ندارند. از دیدگاه ساختارگرایانه، ادبیات را تنها از طریق مطالعه متن و جنبه ادبی بودن آن (ادبیت) می توان مورد نقد و بررسی قرار داد

کلیدواژه ها

ساخت، ساختارگرایی، زبان، نشانه شناسی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.