بررسی میزان نظم پذیری دانش آموزان پژوهش روایی

با نظر به این که یکی از شیون هر تعلیم و تربیتی، توجه به نظم و انضباط است. پی بردن به آنکه دانش آموزان یک مدرسه چه سطحی از نظم پذیری را برخوردار هستند، نشانگر محصول مجموعه فعالیت های تربیتی یک نظام تربیتی می باشد. در این تحقیق که با هدف بررسی میزان نظمپذیری دانشآموزان انجام شده، نظر شریعتمداری و قایمی، با توجه به رویکردهای انضباطی، مبنای مطالعه قرار گرفته است. رویکرد این مطالعه کیفی بوده و بر پایه بررسی موردی با پویش روایتی از طریق حضور مستقیم در یک دبستان پسرانه در شهر زنجان انجام شده است. جمع آوری داده ها از طریق مشاهده فضای فیزیکی مدرسه و تعاملات و مناسبات میان مدیر، معاونین و معلمان با دانش آموزان و مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیر، معاونین و معلمان انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نظم پذیری دانشآموزان در دو مولفه از نظم پذیری شریعتمداری یعنی آگاهی و بصیرت و آزادی مشروط و هفت مرحله نخست قایمی آموزشها، تذکرات، تهیه مقررات، جنبه الگویی، تنظیم برنامه، نشان دادن آثار، سپردن مسولیت با موفقیت همراه بوده و در مولفه های خودکنترلی و مداومت شریعتمداری و زمینه سازی برای عادات قایمی، راه به جایی نبرده است.

کلیدواژه ها:

نظم پذیری ، انضباط ، دانش آموزان