محمد اسماعیل پور - استادیار گروه تولید گیاهان دارویی و معطر، دانشگاه جهرم
معصومه رحمانیان کوشککی - دانشجوی کارشناسی تولید گیاهان دارویی و معطر، دانشگاه جهرم

استفاده از ترکیبات آللوپاتیک گیاهان، یکی از راهکارهای مدیریت غیر شیمیایی علفهای هرز مبتنی بر اصول کشاورزی پایدار می باشد. بطور کلی گیاهان دارویی منبع بسیار عظیم ترکیبات متنوع فیتوشیمیایی نظیر ترکیبات فنلی، فلاونوییدها، ترپن ها، آلکالوییدها و غیره می باشند که این ترکیبات می توانند سبب سرکوب رشد برخی از علفهای هرز گردند. تحقیقات نشان داده است که عصاره برخی از این گیاهان بیشتر بر گونه های تک لپه و یا گونه های دو لپه اثر می گذارد که از این نظر شبیه به علفکش های شیمیایی انتخابی عمل می نمایند. گنجاندن این گیاهان در برنامه های تناوب زراعی می تواند علاوه بر درآمدزایی برای کشاورزان سبب کاهش جمعیت علفهای هرز در مزرعه نیز گردد. همچنین برخی از گیاهان دارویی دارای خاصیت آللوپاتیک را می توان بصورت کشت مخلوط با سایر گیاهان کشت نمود. ترکیبات آللوپاتیک عوارض نامطلوب زیست محیطی کمتری نسبت به علفکش های شیمیایی داشته و بعضا دارای جایگاه عمل جدیدی در بازداری از فرایندهای بیوشیمیایی گیاهان هدف می باشند. با توجه به اینکه بسیاری از گیاهان دارویی تاکنون از این جنبه مورد ارزیابی قرار نگرفته اند لذا انجام تحقیقات جامع در این زمینه می تواند به کشف و تولید علفکش های با منشا طبیعی در آینده کمک شایانی نماید.

ترکیبات آللوپاتیک، جوانه زنی، علفکش، عصاره، کشاورزی پایدار