نقش سرمایه اجتماعی بر بهبود محیط کسب و کار ایران

در دو دهه اخیر مفهوم سرمایه اجتماعی در زمینه ها و اشکال گوناگونش به عنوان یکی از کانونی ترین مفاهیم ، ظهور و بروز یافته است .هرچند شور و اشتیاق زیادی در بین صاحب نظران و پژوهشگران ایجاد کرده است لیکن ، نگرشها، دیدگاه ها و انتظارات گوناگونی را نیز دامن زده است. افزایش حجم قابل توجه پژوهش ها در این حوزه بیانگر اهمیت و جایگاه سرمایه اجتماعی در بسترهای متفاوت اجتماعی است. میزان سرمایه اجتماعی در هر گروه یا جامعه ای نشان دهنده میزان اعتماد افراد به یکدیگر است ، به طوری که در مواقع بحرانی میتوان برای حل مشکلات از سرمایه اجتماعی به عنوان اصلی ترین منبع حل مشکلات و اصلاح فرایندهای موجود سود برد. در اینجا باید گفت که اگر در جامعه ای میزان سرمایه اجتماعی پایین باشد خطر افتادن آن جامعه درتله اجتماعی بسیار بالاست. تله اجتماعی یعنی سرمایه اجتماعی پایین ، نبودن اعتماد و اطمینان به یکدیگر بین مردم، رواج فساد اداری، اقتصادی، ترس و......پس میتوان تله اجتماعی را که بعضی اوقات ازآن به عنوان مشکل منافع جمعی یاد میشود ،یکی از نتایج پایین بودن سطح سرمایه اجتماعی در سازمان دانست . سرمایه اجتماعی ، منبع مهمی برای افراد است و میتواند بر توانایی کنش آنها و کیفیت مشهود زندگیشان بسیار تاثیر بگذارد.تجربیات گذشته نشان می داد که برای تقویت رشد و توسعه اقتصادی در کشورها، باید به عواملی توجه کرد که به رونق کسب و کار کمک کنند. محیط اجتماعی کسب و کار به عنوان یکی از محیط های دربرگیرنده کسب و کار از اهمیت زیادی برخوردار شد چرا که حدس زده میشد با بهبود در متغیرهای اجتماعی کسب و کار،که بخشی از آن در قالب بحث سرمایه اجتماعی مورد توجه قرارگرفت، اقتصاد کشور را به مدار رشد وارد میسازدنحقیق حاضر هم پیوندی محیط کسب و کار و سرمایه اجتماعی را بررسی میکند و توصیه هایی برای ارتقای وضعیت سرمایه اجتماعی و بهبود محیط کسب و کار در ایران ارایه میدهد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، بهبود محیط ، کسب و کار