بررسی ارتباط بین ساختاری های تامین مالی و محافظه کاری مشروط حسابداری در گزارشهای مالی

در این پژوهش ارتباط بین ساختار تامین مالی و محافظه کاری مشروط در گزارش مالی مورد ارزیابی قرار گرفته برای این منظور، از اطلاعات 141 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برروی سال های 1386 تا 1394 استفاده شده است. برای سنجش محافظه کاری مشروط است مدلباسو (1997) استفاده شده است. نتایج نشان میدهد شرکتهایی که از طریق بده های بلند مدت تامین مالی می کنند سطح محافظه کاری کاهش نمی یابد. اما شرکتهایی که از طریق حقوق صاحبان سهام تامین مالی میکنند سطح محافظه مشروط در گزارش های مالی کاهش می یابد شرکت ها با علم به منافع و هزینه های اتخاذ رویکرد محافظه کارانه، باید رویکرد مناسب خود را تعیین کنند. تحقیقات ذکر شده در بالا، در شرایط عادی اتخاذ رویکرد محافظه کارانه را پیشنهاد می کنند. چرا که منابع اتخاذ رویکرد محافظه کارانه بیشتر از هزینه های آن است. بررسی دیدگاه های محافظه کاری بیانگر این است که محافظه کاری مزایای متفاوتی دارد. از مهم ترین آنها، انعقاد قراردادهای کارا، کاهش دعاوی حقوقی، کاهش یا به تعویق انداختن مالیات، خنثی کردن تمایل جانب داری مدیران، کاهش هزینه های سیاسی، کاهش کشمکش بین بستانکاران و سهامداران، کاهش عدم تقارن اطلاعاتی در شرکت های کوچک، کاهش فشارها و تهدیدات رقابتی و افزایش کیفی و اطلاعات مالی را می توان نام برد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری مشروط ، ساختارهای تامین مالی ، گزارشگری مالی ، افشای اطلاعات