مقایسه عملکرد سازمانی بر اساس مدل تعالی سازمانی EFQM

امروزه همگان بر این نکته اذعان دارند که منابع انسانی با ارزشترین منابع یک سازمان محسوب می شوند. با وجود تغییر و تحولسریع در جهان معاصر به واسطه ابداع و استفاده از فناوری های جدید و ایجاد تحول شگفت انگیز در مدیریت سازمان ها، هنوز نقشنیروی انسانی در این تحولات انکارناپذیر است و نقش آن به مراتب فراتر از نقش سایر منابع سازمانی است. چرا که بدون نیرویانسانی، امکان ادامه فعالیت برای هیچ سازمانی وجود ندارد. ارتقای عملکرد سازمانی و بهره وری از جمله موضوعاتی هستند کههمیشه مورد توجه مدیران بوده است. در این راستا تلاش سازمانها از سویی جذب توانمندترین کارکنان و از سوی دیگر حفظچنین نیروهایی است. اکثر مدیران نیز خواهان کارکنانی هستند که بیش از شرح وظایف شغل خود فعالیت مى کنند. آن ها بهدنبال کارکنانی هستند که به فراسوی انتظارات مى روند، به میل و خواست خود به رفتارهایی دست مى زنند که جزو وظایفرسمی شغلی شان نیست و به طور کلی رفتارشهروندی سازمانی بالایی دارند. و این امر در صورتی محقق می شود که کارکنان ازمحیط کار خود راضی باشند و این موضوع که ادراک کارکنان از جو سازمانى، نه تنها دارای تاثیر مهمی بر متغیرهایی نظیررضایت شغلی، انگیزش و رفتار شهروندى است، بلکه دارای تاثیر مهمی بر تقویت عملکرد کارکنان می باشد. بنابراین می توانگفت که سازمانها با شناخت بهتر ابعاد چنین رفتارهایی و توسعه راهکارهایی برای تقویت و پرورش آنها می توانند در جهت تاثیرمثبت بر ادراک کارکنان از کیفیت خدمات ارایه شده و در نهایت بهره ورى بیشتر گام هاى قابل ملاحظه ای بردارند.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، مدل ، EQFM ، تعالی سازمان ، بهره وری