النازالسادات نایبیه - کارشناس ارشد طراحی شهری دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق
بابک طالبی حبیب آبادی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب

نگاه اقتصادی عصر مدرن و تولیدات صنعتی آن در شهرها ونگاه سرمایه داری این عصر باعث ازبین رفتن حیات طبیعی و جانوری و نهایتا حیات ما انسان ها است.بدون توجه به این موضوع که بزرگترین سرمایه هرکشوری نیروی انسانی آن کشور است پس با ازبین بردن طبیعت خدادای آلودگی های زیست محیطی پدید می آیدکه نتیجه آنازبین رفتن حیات انسان ها یامحرک چرخه اقتصادی است. در اواخر دهه 1960 تحول بازآفرینی شهری، داستان تعامل و گاه تضاد اولویت اقتصادی و فرهنگی بوده و این موضوع در بستر تغییر پارادایم ها و الگوهای حاکم بر نظامهای سیاسی-اقتصادی و اجتماعی رخ داده است. دهه های اخیر تاکیدات فرهنگی واجتماعی اصلی ترین رویکرد در بازآفرینی شهری شده است که یازآفرینی فرهنگ مبنا اصلی ترین رویکرد دهه 1990 است..پژوهش حاضر به دنبال بازآفرینی حیات مادی 1 های رهاشده شهراصفهان که از فضاهای شهری تاریخی – فرهنگی شهر به شمار می آینداست. بدین منظور با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی به بازآفرینی حیات مادی و ارایه راهبرد هاو طراحی خلاقانه به جلوگیری از مرگ این عنصر هویتی وفرهنگی شهر پرداخته ایم. یافته های پژوهش بیانگر آن است که بازآفرینیحیات مادی بازآفرینی حیات مادی ومعنوی مردم شهر است. رهاشدگی مادی های شهر را می توان از آثار فراموشی دانست وفراموشی راز غافل شدن از خود وشهر خود.هدف از این نوشتار تلنگری است برای مردم و مسیولین جهت ایجاد احساس مسیولیت برای شناسایی و معرفی این عناصر هویت بخش به شهر اصفهان که نادر هستند و آن راازدیگر شهرهای جهان متمایز می کند و حیات تعاملات اجتماعی فرهنگی شهر محسوب می شوند

بازآفرینی، مادی، ساختارفضایی شهر، عنصر هویت بخش، تعاملات اجتماعی فرهنگی