ارایه راهکارهای ارتقاء حس مکان در فرهنگسرا

حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط و احساسات کم و بیش آگاهانه آنها از محیط خود است که شخص را در ارتباطی درونیبا محیط قرار می دهد، به طوری که فهم و احساس فرد با زمینه معنایی محیط پیوند خورده و یکپارچه می شود. این حس عاملی است که موجبتبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص می گردد. با توجه به اهمیت این حس در ارتقاء کیفیت طراحیفرهنگسراها، به عنوان مکانی که در آن یک یا چند نهاد فرهنگی فعالیت دارند و معمولا شرایطی برای آموزش امور گوناگون فرهنگی و اجتماعیو همچنین آموزش پیشه ها و هنرهای گوناگون فراهم می گردد، هدف این پژوهش رسیدن به ارایه راهکارهایی جهت ارتقاء حس مکان در فرهنگسرااست، که از طریق شناخت، حفظ و بکارگیری مولفه های کالبدی، ادراکی، عملکردی و اجتماعی آن، بتوان حس مکان را ارتقاء بخشید. در نهایت باارتقاء و تقویت این حس می توان شاهد سلامت روح و روان افراد، حفاظت از تجهیزات و تسهیلات و افزایش مشارکت بود که باعث توسعه محیطو پایداری آن می شود. روش این پژوهش توصیفی–تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، ارتقاء حس مکان ، فرهنگسرا ، محیط های فرهنگی