عدم تاثیر آموزش کنترل خشم و پرخاشگری بر کاهش خشم و پرخاشگری نوجوانان شهر زاهدان و ارایه راهکار (بررسی امکان زایش و گسترش خشم و ترور در شرق کشور)

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش کنترل خشم بر کاهش خشم در نوجوانان پسر شهرستان زاهدان انجام شد که تعداد 200 پرسشنامه خشم (کودکان و نوجوانان) به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انجام گرفت. تعداد 60 نفر از دانش آموزان -که دارای نمره خشم بالا بودند- در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند؛ گروه آزمایش در 10 جلسه در جلسات کنترل خشم شرکت کردند و در مقایسه نتایج پس از آزمون در دو گروه با استفاده از آمار استنباطی T مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری در کاهش خشم نوجوانان مشاهده نشد که با توجه به عدم اثربخشی مهارت های کنترل خشم توسط پرسشنامه خشم (کودکان و نوجوانان ) را نشان نمی دهد. تفسیر این نتایج و نتایج دیگر پژوهش های مشابه در این استان می تواند برای کاهش خشم، پرخاشگری و ترور در شرق کشور راهکار ارایه کند. این مقاله با روش شبه آزمایشی انجام شده، سپس جهت تفسیر نتایج با توجه به مدارک موجود تلاش کرده است که به اجمال گوشه هایی از علل خشم و پرخاشگری را در شرق کشور بررسی کند و در ادامه چالش ها ارزیابی و رهیافت ها عنوان می شود. با توجه به دلایل ارایه شده پژوهشگران معتقدند که همان گونه که عوامل بسیاری باعث بروز خشم و پرخاشگری نوجوانان می شود، برای کنترل خشم و پرخاشگری نیز عوامل متعددی می طلبد و به نظر می رسد که فقط آموزش نمی تواند تاثیر معنی دار و قابل توجهی در کاهش خشم و پرخاشگری داشته باشد. آموزش بزرگواری، بخشایش و توافق در مقطع ابتدایی باعث می شود که طبق یک برنامه مدون در آینده شاهد صلح و دوستی باشیم.

کلیدواژه ها:

خشم- نوجوانان ، پسر ، شهر زاهدان