واکنش قانون ایران، در قبال ناهنجاری های رفتار اطفال و نوجوانان

کیفرزدایی در چارچوب سیاست کیفری نظام مند، به دنبال تعدیل و متناسب نمودن خاصیت کیفری مجازات و یا سلب وصف جزایی از یک رفتار مجرمانه، و جایگزین نمودن اقدامات غیرکیفری درجهت اصلاح و تربیت مجرم می باشد. این اقدام باید ضمن پیشنهاد یک سلسله عوامل پیشگیرانه در جهت جلوگیری از وقوع بزه، در صورت ارتکاب نیز، راه بازگشت مرتکبان به زندگی شرافت مندانه را هموار کند. کیفرزدایی به عنوان بخشی از سیاست جنایی، داده های جرم شناسی و علوم انسانی دیگر را در قالب نظام کیفری به کار می گیرد، و از این طریق است که می تواند با حذف و یا تخفیف مجازات های خشن و شدید در راه مبارزه با بزهکاری و پیشگیری از وقوع جرایم قدم بردارد. تحولات عدیده ای در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، نسبت به کیفرزدایی صورت گرفته است، در رابطه با مسولیت کیفری اطفال که این پژوهش را به این موضوع اختصاص داده‎ایم، و از جمله مسایلی که در این رابطه با توجه به تحولات قانون مجازات اسلامی می توان مطرح نمود اینکه؛ قانون مجازات اسلامی در مسیولیت کیفری اطفال در پرتو اصل کیفر زدایی چه تحولاتی ایجاد نموده است و به تبع مساله مطرح شده، می توان پرسش هایی مطرح نمود؛ از جمله اینکه، مسیولیت کیفری اطفال چه جایگاهی در قوانین و مقررات جزایی دارد مجازات و کیفر اطفال در قانون مجازات مصوب 1392، چگونه پیش بینی شده است تبیین بخش مجازات های کودکان و نوجوانان، و بخش بندی افراد زیر 18 سال به افراد زیر 9 سال، 9 تا 15 سال، و 15 تا 18 سال، از مهم ترین تحولات قانون جدید مجازات اسلامی است. کودک بزهکار به دلیل انعطاف پذیری که دارد ، آسان تر و سریع تر از افراد بزرگسال می‎تواند اصلاح گردد؛ در نتیجه به نظام کیفری متفاوت از آنچه در مورد بزرگسالان اعمال می‎شود، احتیاج دارد.

کلیدواژه ها:

مسیولیت کیفری اطفال ، تحولات قانون مجازات اسلامی ، کیفر زدایی ، واکنش مناسب