نقش سرزندگی بر جذب گردشگری در بافت های کهن شهری نمونه موردی: محله سنگلچ تهران

هدف کیفیت شهری بالا بردن سطح رفاه شهروندی از لحاظ روحی و روانی و جسمی است. اهمیت کیفیت محیطی به ویژه در نواحی شهری به عنوان زیستگاه اصلی ساکنین افزایش یافته، این در حالی است که رشد جمعیت و تغییر نیاز جوامع باعث تغییرات در بافت کهن شهری و کمتر دیده شدن کیفیت های شهری در این مناطق سکونتی و زیستی شده است. سرزندگی از مولفه های تاثیرگذار و مهم در بالابردن کیفیت شهری بسیار حایز اهمیت در این مناطق است. افزایش تعاملات اجتماعی و عوامل کالبدی سرزندگی محیط باید مورد توجه بافت های با ارزش کهن شهری قرار بگیرند. گردشگری به شیوه های گوناگون بر کیفیت محیط شهری بافت های کهن تاثیر می گذارد و دارای اهمیت فراوانی در توسعه اقتصادی، اجنماعی، فرهنگی و کالبدی بافت های کهن تاریخی دارد. در این مقاله با نگاه به اهمیت بافت های کهن شهری و نمونه موردی محله سنگلچ تهران، سعی در درک رابطه سرزندگی که از مولفه های کیفیت شهری است، بر جذب گردشگری و صنعت توریسم شده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط شهری ، سرزندگی ، گردشگری ، بافت های کهن شهری