بررسی تاثیر روشهای مختلف برآورد تبخیر- تعرق پتانسیل در مطالعات خشکسالی

برآورد تبخیر-تعرق پتانسیل به عنوان یکی از مولفه های موثر در پایش خشکسالی از اهمیت چشمگیریبرخوردار است. در این تحقیق کارایی روش های برآورد تبخیر- تعرق پتانسیل و در نهایت تاثیر آن بر پایشخشکسالی مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی روش های بلانی-کریدل، تورنت وایت، هارگریوز- سامانی در برابرروش فایو- پنمن- مانتیث در برخی از ایستگاه های هواشناسی با تنوع اقلیمی مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابیعملکرد روش های مختلف براساس آماره ها، حاکی از عملکرد بهتر روش بلانی-کریدل است. روش های مختلفتبخیر-تعرق نسبت به اقلیم مورد بررسی دارای حساسیت بودند به طوری که روش های هارگریوز- سامانی وبلانی-کریدل در اقلیم خشک و روش بلانی-کریدل در اقلیم مرطوب از خطای کمتری برخوردار هستند.شاخص خشکی حاصل از روش بلانی- کریدل دارای عملکرد بهتری در پایش خشکسالی است و تغییراتشاخص خشکی متاثر از تغییرات روش های مختلف برآورد تبخیر-تعرق پتانسیل می باشد

کلیدواژه ها:

تبخیر- تعرق پتانسیل ، بلانی- کریدل ، اقلیم ، شاخص خشکی