بررسی قطر و فاصله سوراخ های دریل در رفتار لرزه ای تیر با بال کاهش یافته DFC و مقایسه آن باRBS توسط نرم افزار ABAQUS

در این تحقیق به منظور بررسی نوعی از اتصالات قاب های خمشی ویژه که به صورت فیوز سعی در براورده کردن شرایط لرزه های ویژه را دارد پرداخته می شود. ابن اتصال خمشی با مقطع کاهش یافته در بال تیر با استفاده از سوراخ های دریل باعث انتقال مفصل پلاستیک از بر تکیه گاه که ناحیه بحرانی می باشد، می شود. هدف از انجام این تحقیق مقایسه این اتصال با اتصال از پیش تایید شده RBS می باشد. همچنین در این تحقیق تاثیر قطر سوراخ ها، فاصله سوراخ ها و چیدمان سوراخ ها مورد بررسی قرار می گیرد تا به یک الگوی مناسب جهت استفاده از این اتصال بدست آید. با بررسی نتایج حاصل، مشاهده خواهد شد که اتصال خمشی با مقطع کاهش یافته با استفاده از سوراخ های دریل می تواند توانایی برآورده کردن شکل پذیری در حد اتصال از پیش تایید شده RBS را دارا می باشد. همچنین این اتصال دارای توانایی انتقال مفصل پلاستیک در حد و حتی بهتر از RBS را از بر ستون دارا می باشد. علاوه بر بررسی توانایی اتصال در براورده کردن شرایط شکل پذیری مناسب، پیشنهاداتی جهت طراحی این نوع اتصال ارایه می گردد.

کلیدواژه ها:

صال DFC ، اتصال مقطع کاهش یافته ، قاب خمشی ویژه ، رفتار لرزه ی