نعیم عظیمی پویا - کارشناسی ارشد معماری
مهدی فایضی - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز، تهران، ایران.

معماری سعی در خلق فضا و هویتبخشی به مکان دارد.مجموعه عواملی که در این اهتمام مشارکت دارند، با هماهنگی وهمسازی خود به توده و جوهر ماده هویت میبخشند. علیرغم پیشرفت شتابآلود فناوری و تکنولوژی، مشاهده میشود که مقادیر زیادی از بناهای نوساز به بناهای فرسوده تبدیل میگردد.بر اساس بررسیها و مباحث مطرح شده در محافل علمی میتوان چنین استنباط نمود که یکی از عمدهترین عوامل بی ثباتی در فضای معماری امروز، تفکیک مفهوم معماری و علوم مهندسی ساختمان ، به خصوص سازه ، از یکدیگر است که با وقوع انقلاب صنعتی و تخصصی نمودن دانشها این جدایی صورت پذیرفته، حال آنکه بهزعم برخی متخصصین،معماری یکی از رشتههایی است که به دلایل ماهیتی در آن تفکیک علم، هنر و سازه ممکن نبوده و تلاش در این مورد سبب خواهد شد تا زخمی موحش بر پیکر کالبدی بنا وارد شود.کنکاش در موضوع فوق و مشاهدهی نتایج ساخت و ساز کنونی، لزوم پردازش به تعامل و تبیین ارتباط میان معماری وسازه را روشن ساخته و خواستار زمینههای مطالعاتی غنیتر در بستر معماری است. این مقاله ضمن ارایهی تعاریفی از فضای معماری و سازه، به نقش ارتباطی سازه در معماری و میپردازد.

معماری، سازه، تعامل سازه و معماری، تکنولوژی