فاضل حاجی زاده ابراهیمی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی قم
سیده مایده موسوی داودی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت استراتژیک موسسه آموزش عالی راه دانش بابل

انسان هایی که در یک نظام اجتماعی کوچک یا بزرگ زندگی می کنند، دارای باورها، اعتقادات ارزشها، نسبت ها و هنجارهای مشترکی هستند که در مجموع فرهنگ آن نظام اجتماعی را تشکیل می دهند. قوت یا ضعف فرهنگ در هر نظام بستگی به میزان عمق و همبستگی با پدیده های مزبور دارد. بی تردید هر چقدر فرهنگ یک نظام اجتماعی نیرومندتر باشد، تغییر و تحول فرهنگی در آن دشوارتر خواهد بود. سازمانها نیز به عناوین یک نظام اجتماعی، بر حسب اهداف و ماموریت خود، پیشینه پیدایش، تکنولوژی، ساختار سازمانی و روش های اجرایی و بطور کلی عواملی از این دست، دارای فرهنگ های متفاوتی هستند. موفقیت چشمگیر سازمانها در عوامل غیر ملموس در فرهنگ سازمانی، ارزشها و باورهای کارکنان نهفته است. ناسازگاری فرهنگی در سازمان اغلب به عنوان نشانه ای برای نیاز به تغییر فرهنگ محسوب می شود. مدیریت سازمان نمی تواند بدون شناخت افراد و فرهنگ آنها در فرهنگ سامان تحول مثبت ایجاد کند، مگر آنکه فرهنگ حاکم بر محیط سازمان را مورد مداقه قرار داده و به شناخت فرهنگ محیط سازمان دست یابد. از آنجا که تغییر فرهنگ ازمانی کوششی دشوارو بلندمدت است، بنابراین لازم است تمام جنبه های سازمان همسو با آن، زمینه تقویت فرهنگ مطلوب را فراهم سازند. فرهنگ سازمانی به عنوان مجموعه ای از باورها و ارزشهای مشترک بر رفتار و اندیشه اعضای سازمان اثر می گذارد و می تواند نقطه شروعی برای حرکت و پویایی و یا مانعی در راه پیشرفت به شما آید. فرهنگ سازمانی از اساسی ترین زمینه های تغییر و تحول در سازمان است. تغییر فرهنگ جز از طریق درگیر شدن، تعهد و حمایت فعالانه تمامی اعضای سازمان محقق نخواهد شد.

فرهنگ، سازمان، فرهنگ سازمانی، تغییر فرهنگ سازمانی