بررسی تاثیر تنش شوری بر برخی از شاخصهای رشدی گندم Triticum boeoticum

رشد و عملکرد گیاهان زراعی در بسیاری از مناطق دنیا توسط تنشهای زیستی و غیرزیستی متعددی محدود می گردد و به همین علت اختلاف قابل توجهی بین عملکرد واقعی و عملکرد بالقوه زراعی دیده میشود. مهمترین تنشهای آسیب رسان به گیاهان زراعی تنشهای زیستی هستند. گیاهان وحشی خویشاوند گیاهان زراعی منابع مهمی برای یافتن ژنهای اعطا کننده تحمل به تنش شوری است به همین دلیل مطالعات مختلفی برای شناسایی خویشاوندان وحشی متحمل به تنش شوری گرفته است. تحمل به تنش شوری در گندم به توانایی دفع یون سدیم ارتباط دارد هر چه توانایی گندم در دفع یونهای سدیم کمتر باشد آن گندم به تنش شوری حساستر است. این پژوهش در سال زراعی 96 -1395 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان مورد بررسی و اجرا قرار گرفت. ده جمعیت مختلف از گندم boeoticum Triticum از مناطق مختلف ایران جمعآوری گردید سپس در گلخانه بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار کشت گردیدند و در دو سطح صفر و 150 میلی -مولار مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات ( شامل ارتفاع اندام هوایی و ریشه، وزن تر اندام هوایی و ریشه، و...) نشان داد که بین سطوح تنش شوری و همچنین بین جمعیتها از نظر صفات مورد بررسی اختلاف معنیداری وجود دارد .در اغلب صفات مورد بررسی اثر متقابل جمعیت × شوری در سطح اختلاف یک درصد معنیدار شدند. برای شناسایی جمعیت های متحمل به شوری صفت یون سدیم اندازهگیری شد و نتایج نشان داد که ژنوتیپ C5 کمترین میزان تجمع یون سدیم را اداشت این به معنای متحملتر بودن این جمعیت نسبت به تنش شوری است ژنوتیپ A10 بیشترین میزان یون سدیم ر ا داشت که به معنای حساس بودن این جمعیت است. در اکثر صفات هم جمعیتهای B4 و C7 بیشترین مقاومت را داشتند.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، تجزیه واریانس ، سدیم