اصول طراحی فضای سبز شهری با رویکرد توسعه پایدار و آرامش شهروندی

شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت وزندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند ملزم به تبعیت از ساختار و کارکردهای متاثراز سیستم های طبیعی هستند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و جدایی ناپذیر محیط پیرامون شهرها می تواند عملکردهای معینی داشته باشد. در این راستا پایداری زیست محیطیرویکردی جدیدمی باشدکه مزایای مربوط به آن درگرو استفاده از آن می باشد. یکی از راه حل های رسیدن به پایداری زیست محیطی آشنایی بااهمیت فضای سبز و توجه به آن در راستای رسیدن به معیارهای توسعه پایدار می باشد.هدف از این پژوهش تدوین اصول طراحی فضای سبز درراستای پایداری و بهبود زندگی شهری و ایجاد آرامش در بین شهروندان از طریق تاثیرات فضای سبز می باشد. در این کاوش سعی شده است انطباق پذیری مولفه های شهری در طراحی فضای سبز که پایداری محیطی را به وجود می آورد جهت رهیافت به اصولی که ضوابط طراحی فضای سبز رادرراستاینیل به آرامش و توسعه پایدار فراهم می آورد ، بررسی نمایید. ماحصل این پژوهش می تواند منجر به دستیابی اصول و ضوابطی مدون برای طراحی فضاهای سبز شهری و حتی فضاهای اجتماعی گردد.روش کاربر اساس روش توصیفی -تحلیلی تهیه شده است، نتیجه آنکه اثرات توسعه فضای سبز در شهرها، سبب بهبود کیفیت زندگی شهروندان می شود و به طورکلی موجب ارتقای پایداری زیست محیطی شهر در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار می گردد

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، توسعه پایدار ، آرامش شهروندی