آرشام نوروزی لرکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مواد، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
مهدی عزیزیه - استادیار گروه مهندسی مواد، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

در این پژوهش نانوکامپوزیت آلومینیوم 1100 حاوی نانوذرات تقویت کننده آلومینا به کمک فرآیند اصطکاکی اغتشاشی و با استفاده از نانوذرات پودر اکسید روی به صورت درجا تولید شد. فرآیند اصطکاکی اغتشاشی در سرعت خطی 63 میلی متر بر دقیقه و سرعت چرخشی 1250 دور بر دقیقه انجام شد. به منظور بررسی اثر تعداد مراحل فرآیند نمونه هایی با تعداد 2، 4 و 6 پاس توسط فرآیند اصطکاکی اغتشاشی تولید شد. جهت بررسی ریزساختار از میکروسکوپ نوری و جهت بررسی توزیع ذرات تقویت کننده از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. همچنین به منظور تعیین فازهای حاصل و تعیین تغییرات بافت در نمونه تولید شده از آنالیز براش پرتوی ایکس استفاده شد. بررسی ماکروسکوپی نشان داد نانوکامپوزیت تولید شده فاقد هرگونه عیوب نظیر حفره و تخلخل بود. نتایج ریزساختاری نشان داد گرمای حاصل از انجام فرایند اصطکاکی اغتشاشی موجب افزایش دمای تبلور مجدد و افزایش رشد دانه ها با افزایش تعداد پاس شده است. تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد با افزایش تعداد پاس های فرآیند، میزان ذرات تقویت کننده افزایش و توزیع آنها بهبود یافته است. نتایج حاصل از آنالیز پراش پرتوی ایکس نشان داد نانوذرات اکسید روی در اثر واکنش حاصل از انجام فرآیند منجر به تولید ذرات تقویت کننده آلومینا شده است. همچنین تغییرات بافت در جهت (220) و به موازت جهت انجام فرایند اصطکاکی افزایش یافته است.

فرایند اصطکاکی اغتشاشی، اکسید روی، تعداد پاس، ذرات تقویت کننده، تبلور مجدد