محمدحسین حبیبی - کارشناس ارشد اقتصاد و دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
محمدعلی احمدیان - عضو هیات علمی و مدیر گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

در چارچوب اقتصاد اسلامی، نظام مالی اسلامی ابزاری است برای توسعه عدالت و ارزش های انسانی. در مالیه اسلامی دو اصل مهم و کلیدی که به تحقق عدالت در بخش مالی کمک می کنند، عبارت اند از : مشارکت صاحب سرمایه در سود و زیان ناشی از فعالیت سرمایه گذاری و ملزم بودن بانک یا موسسه مالی نسبت به اختصاص بخشی از سرمایه خود برای کمک به فقرا. بحران های اقتصادی پی در پی یکی از نتایج رایج در اقتصاد سرمایه داری است و بروز این بحران ها باعث محدود کردن سطح اشتغال، تولید، ایجاد تورم و تاثیر منفی بر بهینه شدن تخصیص منابع، ایجاد نا اطمینانی، بی ثباتی و جلوگیری از رسیدن اقتصاد به وضعیت تعادل پایدار می شود. تفاوت نظام مالی متعارف در نظام سرمایه داری و نظام مالی در شهرهای اسلامی در این است که مبنای فعالیت های بانکداری اسلامی، فعالتیت های کسب و کار یا فعالیت های واقعی اقتصاد است؛ در حالی که در بانکداری غرب، به شکل گیری بهره و سرانجام بحران های اقتصادی می انجامد. روش تحقیق این پژوهش، کتابخانه ای است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز توصیفی، تحلیلی است. در جمع بندی این نوشتار، این مهم حاصل شد که نظام بانکداری اسلامی در شهرهای اسلامی هنوز برگرفته از نظام پولی و بین المللی دنیا است و کمتر به رسالت اصلی خود (که در متن قانون عملیات بانکداری بدون ربا مطرح شده است)، مطابقت دارد.

بانکداری اسلامی، عدالت و توسعه، ربا، شهر اسلامی، شاخص کالبدی شهر اسلامی