محمدرحیم رهنما - استاد دانشگاه فردوسی مشهد، رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری
امیدعلی خوارزمی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد، رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری
لیا شاددل - دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد، رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری

سلامت از مهم ترین ابعاد حیات انسان و شرطی ضروری برای ایفای نقش های اجتماعی است. زنان شرایط سلامت منحصر به فردی دارند و بیشتر از مردان از سیستم خدمات سلامت استفاده می کنند. فضاهای شهری دارای پتانسیلی برای مداخله مقرون به صرفه در رفع مسایل سلامت می باشند. با توجه به اهمیت موضوع این مقاله به تحلیل خود همبستگی فضایی مرگ بانوان و دسترسی به فضاهای سبز شهری در شهر مشهد می پردازد. روش تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی است و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و نرم افزار Geo Da به تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. براساس آمارنامه سال 1392، اولین دلیل مرگ بانوان در شهر مشهد بیماری قلبی عروقی است. لذا مرگ بانوان بر اثر این بیماری بررسی می شود و آدرس محل سکونت افراد فوت شده (1780 آدرس به صورت کامل) در GIS نقطه گذاری شدند. جهت بررسی توزیع فضایی مرگ بانوان از ضریب موران آماره G، برای محاسبه میانگین فاصله مرکز محلات تا نزدیک ترین فضای سبز بالای یک هکتار از دستور Near و به منظور تحلیل خودهمبستگی فضایی مرگ بانوان و دسترسی به فضاهای سبز شهری در شهر مشهد از ضریب دو متغیره موران استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که توزیع فضایی مرگ و میر بانوان به صورت خوشه ای است و ضریب موران 0.5 و آماره 0.4G به دست آمده است و 42% محلات در فاصله بیشتر از 1000 متر از پارک های بالای یک هکتار قرار دارند. در ارتباط با تحلیل خودهمبستگی فضایی مرگ بانوان و دسترسی به فضاهای سبز شهری توزیع فضایی به دست آمده از نوع خوشه ای است و ضریب موران دو متغیره 0.3 به دست آمد و در مناطقی که بانوان فاصله زیادی تا فضای سبز دارند، مرگ بانوان از توزیع فضایی بالایی برخوردار است.

خودهمبستگی فضایی، فضاهای سبز شهری، مرگ و میر بانوان، مشهد