ارزیابی پتانسیل های شهر مشهد جهت تبدیل شدن به شهر دوستدار کودک با تاکید بر فضاهای بازی و سبز سلامت و بهداشت کودکان

نابسامان بودن فضاهای شهری و عدم انطباق آن ها با نیازهای کودکان، سبب تغییر در الگوهای فعالیتی آن ها، عدم استقبال از تحرک و جابه جایی وبروز عارضه های حسمی و سلامت شده است؛ لذا ساماندهی فضاهای شهر مطابق با نیازهای آن ها در واقع بازگرداندن این گروه مهم اجتماع به زندگی اجتماعی دوباره است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی پتانسیل های شهر مشهد جهت تبدیل شدن به شهر دوستدار کودک با تاکید بر فضاهای بازی و سبز و همچنین سلامت و بهداشت کودکان هست. روش تحقیق توصیفی پیمایشی از نوع کاربردی است. جهت جمع آوری داده های کمی از پرسشنامه محقق ساخته براساس استانداردهای یونیسف استفاده شده است. جامعه ی آماری والدین کودکان 6-12 سال و همچنین نمونه ای 35 تایی از کودکان در تحلیل های کیفی بوده اند. جهت آزمون فرضیات با توجه به نرمال بودن داده ها از آزمون t برای بررسی وضع موجود و میزان تاثیر ساخش ها استفاده شده است. همچنین در بخش کیفی از روان شناسی محیطی نقاشی های کودکان 6-12 با مراجعه به مدارس ابتدایی و بیمارستان تخصصی دکتر شیخ استفاده شد. به منظور تحلیل داده های کمی از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که شاخص بهداشت و درمان براساس استانداردهای یونیسف در کلان شهر مشهد در سطح قابل قبول (بالاتر از متوسط) ارزیابی شد اما شاخص فاضهای بازی و سبز پایین تر از حد متوسط با میانگین (2/8) ارزیابی شد. به طور کلی وضع موجود شهر مشهد از منظر شاخص های شهر دوستدار کودک با فاصله از شهرهای جهانی دوستدار کودک تعریف می شود.