فرج الله ادیب هاشمی - گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امید ربیعی فر - دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
سعید بکایی - گروه اپیدمیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد هاشم فاضلی - گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران

لنگش پس از وروم پستان و مشکلات تولید مثلی به عنوان سومین عامل ضرردهی اقتصادی در گله های شیری مطرح است.از اینرو شناخت الگوی بروز لنگش در شرایط دامداری های صنعتی می تواند ما را در کاهش خسارتهای اقتصادی ناشی از این عارضه یاری نماید. مطالعه حاضر، در طول سال 1385، در یک 1 واحد دامپروری صنعتی واقع در شهرستان شهریار استان تهران و با 1500 راس گاودوشا صورت گرفت. در این مدت دامهای ارجاعی به بیمارستان واحد دامپروری با روش امتیاز دهی لنگش Cook امتیاز دهی شدند و شاخص لنگش بالینی امتیاز بالای 3 قرار گرفت. با توجه به این شاخص در طول یکسال 828 راس گاودچار لنگش بالینی جدا گردیدند. تاریخ بروز، میزان تولید، د وره لاکتاسیون و نوع عارضه منجر به لنگش ثبت گردید. نتایج با روش مربع کای مورد تحلیل آمار قرار گرفت. در تقسیم بندی بر اساس لاکتاسیون بیماریهای فلگمون بین انگشتی (inter digital Flegmon)، شکستگی بند سوم (3rd Phalanx bone fracture)، و دیجیتال درماتیت (Digital dermatitis)، به ترتیب با پراکنش 8.15%، 1.53% و 23.31% اختلافی بسیار معنی داری را نشان دادند. در تقسیم بندی بر اساس فصل وقوع بیماریهای فلگمون بین انگشتی (Flegmon inter digital) در بهار، لامینایتیس (Iaminitis) در تابستان، دیجیتال درماتیت (Digital dermatitis) در زمستان، با پراکنش 21.2، 36.2، 50.4 اختلافی بسیار معنی داری داشتند. بنابراین کنترل فصلی بیماریهای مهمی مانند دیجیتال درماتیت درولامینایتیس در گله ها می تواند تا حد زیادی کاهش خسارات ناشی از لنکش را سبب شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1386، دوره 3، شماره 4، 205-201.

لنگش، گاو، دامپروری صنعتی، دوره لاکتاسیون، فصل وقوع