تعیین طول بهینه اجرای بتن پلاستیک جهت شروع حفاری مجدد باTBM مطالعه موردی: ایستگاه U7 خط هفت متروی تهران یادداشت فنی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 479
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TUSE-5-1_001
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396
چکیده مقاله:
ایستگاه U7 بهعنوان ایستگاه پشتیبان در میانه مسیر قطعه شمالی- جنوبی خط هفت متروی تهران، که با ماشین EPB حفر میشود، قرار دارد. این ایستگاه قبل از رسیدن ماشین حفاری و بهمنظور خدماتدهی به آن احداث شده است. برای جلوگیری از ناپایداری در دهانه خروجی این ایستگاه، در هنگام عبور ماشین حفاری، باید تمهیدات لازم اتخاذ شود. از این رو لازم است سیستم مناسبی برای پایدارسازی این دهانه بهنحوی طراحی شود که از نظر عوامل فنی، ایمن و از نظر عوامل اقتصادی بهصرفه باشد. بنابراین بهسازی زمین با روش جایگزینی خاک با مصالح مقاومتر (بتن پلاستیک) روش موثر در رویارویی با مشکلات انتخاب شد. با توجه به پیشرفت کامپیوترها و نرمافزارهای عددی، مدلسازی عددی آغاز حفاری میتواند نقش بسزایی در تعیین خصوصیات کمی و کیفی سیستم پایدارکننده داشته باشد. در این تحقیقطراحی طول بتن پلاستیک با نرمافزار FLAC3D بررسی شده و در نهایت با استفاده از نتایج مدلسازیهای عددی، طول بهینه بتن پلاستیک مورد استفاده جهت به حداقل رساندن جابهجایی در سینهکار و مهار ناپایداری محتمل، چهار متر بهدست آمد.
کلیدواژه ها:
حفاری مکانیزه /شروع حفاری/پایداری سینهکار/مدلسازی عددی/بتن پلاستیک
نویسندگان
محمدفاروق حسینی
دانشیار دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
مهدی مرادیان
دانش آموختهی کارشناسی ارشد مکانیک سنگ، دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران