رضوان مصاح

از موسی بن میمون، انبوهی نوشته به زبان عبری و عربی به جای مانده است که موضوعاتی چون شریعت، کلام، فلسفه، طب و ریاضیات را همدر حوزه فرهنگ یهودی و هم اسلامی شامل می شود. اما برخی از نوشته های وی، سبب کنجکاوی بیشتر پژوهشگران شده است. چرا که وی برخیاز نوشته های خود را به زبان عربی اما به خط عبری نگاشته است. نویسنده در نوشتار حاضر، بخشی از نوشته ابن میمون را که سفرها – مصووت یا کتاب احکام نام دارد، مورد واکاوی قرار داده است. در راستای این هدف، وی ابتدا متن عربی را که به خط عبری بوده، به خط عربی برگردانکرده است. نویسنده کلماتی را که در متن به زبان و خط عبری آمده، به همان شکل حفظ کرده و در پاورقی، آوانگاری آن ها را نشان داده و معنایآن ها را خاطرنشان ساخته است. علاوه بر آن، نویسنده در نوشتار خود جدولی تنظیم کرده که در آن نخست حروف عبری، سپس معادل آن ها بهعربی و پس از آن، آوانگاری حروف عبری را نقل نموده است. در نهایت، متن اصلی نوشته ابن میمون را که به خط عبری بوده، منعکس ساخته است.

موسی بن میمون، سفرها – مصووت، کتاب احکام