مهدی موسایی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان زاهدان.پردیس شهید مطهری

امروزه ثابت شده است که نوزادان نیز اطلاعاتی درباره اعداد دارند. بطوری که آنان می توانند درک کنند که دو شی بیشتر از یک شی است. حتی محققان ثابت کرده اند که کودکان کمتر از سه سال نیز قادر به ( تشخیص تناظر میان تعداد اشیایی که می بینند و تعداد اصواتی که می شنوند، هستند. کاستیل و جلمن 1992 معتقد هستند که توانایی اولیه ریاضی کودکان بر اساس نوعی شمارش غیر شفاهی صورت می گیرد که در آن از روشی به نام انباشت گر استفاده می شود. به این معنا که انگیزه شمارش با تعداد اشیاء رابطه مستقیمی دار امروزه درباره این مطلب که شمارش زبانی،پایه و اساس رشد مهارت های ریاضی در کودکان می باشد شکی وجود ندارد. اصول شمارش صحیح نزد کودکان عبارتند از: تناظر یک به یک، ترتیب ثابت و عدد اصلی. تناظر یک به یک به این معناست که هر شی فقط یک بار شمارش می شود. ترتیب ثابت به این عناست که اعداد باید پشت سر هم بکار رود. عدد اصلی نیز به این معناست که در شمارش یک سری از اعداد آخرین عددی که بیان می شود مجموع کل اشیاء را نشان می دهد. این سه اصل پیش زمینه های یادگیری شمارش صحیح می باشد. فاسون در آزمایش خود دریافت که چنانچه اشیاء را در یک ردیف بچینیم شمارش آن ها برای کودکان آسان تر می شود و حتی کودکان پنج ساله قادرند تا چهل شی که در یک ردیف چیده شده باشند را بشمارند. روانشناسان احتمال می دهند که کودکان پنج ساله از تناظر یک به یک آگاه هستند و خطی چیده شدن اشیاء به آنان اجازه می دهد که رد اشیاء شمرده شده را دنبال کنند. این در حالی است که شمارش اشیاء به شکل دایره ای این مشکل را دارد که دنبال کردن اشیاء در نقطه ابتدایی و انتهایی بسیار سخت است. زمانی که کودکان در شمارش اعداد مهارت لازم را کسب کردند آمادگی انجام عملیات ریاضی را نیز پیدا می کنند. یکی از مهارت های شمارش و جمع و تفریق نزد کودکان شمارش کل اشیاء است. آنان می توانند شمارش را از یک مجموعه شروع کنند و مثلا بگویند: یک، دو، سه و چهار و بعد به سراغ مجموعه دوم بروند و بگویند، پنج، شش و هفت و... با این حال امروزه در کشورهای پیشرفته از نشانگرهای فیزیکی برای کمک به کودکان در جمع و تفریق و یادگیری اعداد استفاده می شود. امروزه ثابت شده است که پس از یادگیری صفر و ارزش مکانی نوبت به یادگیری جمع و تفریق و ضرب و تقسیم اعداد چند رقمی می رسد. این مسیله ای است که کودکان در آغاز راه مشکل زیادی با آن داشته و درک موقعیت عدد صفر برایشان مشکل است. در این مقاله سعی شده است که شیوه های جمع زدن و تفریق اولیه و اصول و پیش نیازهای مربوط به آن، با توجه به تحقیقاتی که انجام شده است، بیان گردد. همچنین در این مقاله تفاوت های فرهنگی در یادگیری ریاضی و خلاصه ای از مطالعات تطبیقی که در آن روش های آموزشی چند کشور که در آموزش ریاضی است ارایه شده است.

ریاضی، روانشناسی، آموزش، فرهنگ، سیستم اعداد