هستی جعفری - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
محمدعلی صندیدزاده - دانشیار، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
کیوان قصیری - استادیار، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
امیر قوی بازو - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران

مسیله ایمنی در همه محیط های کاری امری بسیار مهم و ضروری است. صنعت همیشه با این معضل روبروست که چگونه سطح تمامیت ایمنی مورد نیاز برای سیستمهای ایمنی خود را تعیین نماید. هدف از انجام این مطالعه تعیین سطح تمامیت ایمنی در شرایط عدم قطعیت با استفاده از استاندارد 80516 IEC است. در ابتدا به بررسی مفهوم شاخص سطوح تمامیت ایمنی با استفاده از دیدگاه استاندارد 80516 IECپرداخته میشود و باتوجه به وجود عدم قطعیت در مراحل مختلف فرآیند اندازه گیری، به در نظر گرفتن عدم قطعیت در پارامترهای ورودی مساله و به محاسبه کمی شاخص در شرایط عدم قطعیت پرداخته ایم. .جهت تعیین خطای سیستم از درخت خطای فازی استفادهشده است و با تعیین میزان تعلق سیستم ایمنی به هریک از سطوح تمامیت ایمنی در محیط فازی، سطح تمامیت ایمنی سیستم تعیین می شود. استفاده از رویکرد فازی باعث می شود که بتوان میزان تعلق سیستم را به هریک از سطوح ایمنی با دقت بیشتری تعیین نمود. در این مقاله، سیستم ترمز قطار به عنوان مطالعه موردی بررسی شده است و نتایج، نشان دهنده دقت بیشتر در تعیین سطوح تمامیت ایمنی سیستم است.

استاندارد 80516 IEC ،تیوری فازی، درخت خطا، سطح تمامیت ایمنی، سیستم های ایمنی