حسین نجفی

هدف تحقیق، شناسایی آموزه های مهم تربیت دینی و جایگاه آن در آموزش الکترونیکی می باشد. از آنجایی که پژوهش حاضر از نوع تحقیق بنیادی نظری است. لذا برای انجام تحقیق از منابع و اسناد هدفمند در دسترس (کتابخانه ای و فیش برداری) و برای استنتاج از روش توصیفی تحلیلی (اسنادی) استفاده شده است. ابتدا اشاره ای به تعریف آموزش الکترونیکی و ویژگی های اساسی آن شد و سپس در زمینه آموزه های تربیت دینی که مبتنی بر قرآن، سخن پیامبر اکرم (ص) و ایمه اطهار در باب اصول تربیت اسلامی از جمله اصل تدرج و تمکن، اصل تسهیل و تیسیر، اصل آزادی و اصل همگانی بودن دانش است، پرداخته شده است. نتیجه اولیه تحقیق نشان داد؛ هفت مولفه یادگیری مادام العمر، حذف زمان، مکان، جنسیت و سن در فرایند یاددهی یادگیری، توجه به تفاوت های فردی، توجه به علایق و احساسات یادگیرندگان، عملی کردن دانش، استقلال یادگیرنده و تعامل بین یاد دهنده یادگیرنده محتوا از مشترکات آموزه های تربیت دینی و آموزش الکترونیکی می باشد. همچنین، نتیجه نهایی تحقیق نشان دادکه می توان برخی از آموزه های تربیت دینی از جمله هفت ویژگی یاد شده را به هنگام نیازسنجی، طراحی، اجرا و ارزشیابی دوره های آموزش الکترونیکی در موسسات آموزش عمومی و عالی به کار بست.

آموزه های دینی، تربیت اسلامی، آموزش الکترونیکی