نسبت شناسی امر به پوشش با اصل آزادی زنان در حقوق بشر و اسلام

آزادی در پوشش ، برای زنان ، از اموری است که از چندین دهه پیش ، در کشورهای غربی مطرح شده است و هدفی جز استثمار زن نداشته است. به گفته بسیاری از سیاستمداران غربی ، امر به نوع خاصی از پوشش برای زن ، آزادی او را محدود می کند و بررسی این قول، مسیله این پژوهش است و هدف آن ، نیل به عدم منافات امر به پوشش با آزادی زن است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است پوشش امری پسندیده و عقلایی است و امر به پوشش ، محدود کننده آزادی زن نیست بلکه برای زن نوعی آزادی درونی که همراه با آرامش است را نیز به ارمغان می آورد. آزادی به معنای مطلق آن ، آزادی دیگران و امنیت جامعه را تهدید می کند و کشورهای غربی هم که داعیه دار آزادی مطلق و بی قید و بند هستند ، در عمل آن را محدود می کنند ، اما اسلام از همان ابتدا آزادی مطلق را نفی می کند. امر به معروف و نهی از منکر در حیطه پوشش ، نشانه اهمیت آن برای دیگران ، همچنین قوام بخش امنیت جامعه و آرامش روحی افراد است. در این تحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

پوشش ، حجاب زن ، آزادی ، حقوق بشر ، اسلام