سیدعلی محمودی کامکاران - گروه کارآفرینی ، دانشکده مدیریت ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
سیاوش برازنده طلوعی - گروه کارآفرینی ، دانشکده مدیریت ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
داود ثمری - دانشیار گروه مدیریت ،دانشگاه آزاد اسلامی کرج ، البرز ، ایران

در دنیای امروز، تقریبا همه ی تیم ها، حداقل بخشی از کارشان را به صورت از راه دور یا مجازی انجام می دهند. تیم های مجازی مزایای متعددی برای سازمانها به ارمغان می آورند، چرا که به سازمانها اجازه می دهند افراد را صرف نظر از موقعیت فیزیکی شان گرد هم آورند (Robert, Denis and Ahuja, 2008). لیکن تیم های مجازی در کنار تمامی مزایایی که دارند، با چالش هایی نیز مواجه هستند که یکیاز آنها مقوله ی اعتماد است. با توجه به اینکه اعضا در تیم های مجازی عمدتا یکدیگر را به صورت رودررو ملاقات نمی کنند، اعتماد بین آنها به سختی ایجاد می شود. این در حالی است که اعتماد یکی از ضروریاتعملکرد اثربخش است. بنابراین وظیفه ی مدیران است که با استفاده از روشهای مختلفی که در ادبیات موضوعی این مساله معرفی شده اند برای اعتماد سازی میان اعضا نهایت تلاش خود را بکار گیرند در این مقاله، مروری بر مطالعات مرتبط با تیم های مجازی و اعتماد سازی بین آنها خواهیم داشت و تعاریف ،بررسی ها و یافته های محققان در این حوزه را بررسی خواهیم کرد

اعتماد، تیم مجازی، اعتماد سازی، اعتماد عمومی، اعتماد سازمانی