معرفی اجمالی قاعده اول قدر

شریعتی: قرآن یک منظومه کامل آفرینش است چنین می نماید که خداوند دو گونه جهان ساخته است: با عناصر طبیعت را و با کلمات قرآن را بنا به سفارش آیه و اما بنعمه ربک فحدث ، الهام قواعد قدر را ارحج می نهم و ارزش آن را بخوبی می دانم و در بیان آنکه خداوند موهبتی بزرگ عطایم کرده، وظیفه-مندم به شکرانه آن با صدای رسا آن را حدیث کنم. امید که بیانش حدیث نفس تلقی نگردد. اینکه خداوند به چه بهانه ای چنین موهبتی بزرگ را به این کوچک عطا کرده، حکمتش را نمی دانم اما شاید چنان عطایی، بهانه پاداش چنین یقینی بوده که کلامش را در مورد قرآن کریم که فرمود: تبیانا لکل شیء است به جان باور کرده ام. با این حال تجربه نزدیک به سه دهه دلالتم داده که نباید از مفسرین و قرآن پژوهشان مشهوری که باور ندارند هر رطب و یابسی در کتاب مبین است و قرآن آیات کتاب مبین می باشد، انتظار داشته باشم به قواعد قدر روی خوش نشان دهند. چرا که بینش، روش و دانش پییشین آنها نسبت به قرآن، حجاب اکبر آنها در آزمودن روش هایی دیگر است. امیدم به دانش آموختگانی فطری تر می باشد. و البته به قول لسان الغیب تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز چنین است که امید دارم اگر تقدیر چنین باشد که قواعد دیگری به ذهنم نیاید، زودتر از میانم بر دارد تا این حجاب نیز از میان برداشته شود و چند قاعده قدر که بهانه زندگی ام شده، بهانه آمرزشم شود و در نبود من فراگیرتر مورد استفاده اهل دانش قرار گیرد.