بررسی نقش افسانه ها و قصه ها در شکل دهی تفکر فلسفی و انتقادی در کودکان

میان مولفههای تخیل و تفکر انسانی به ویژه از منظر فلسفی و انتقادی با عناصر داستانی، افسانهها و قصهها، پیوندی جدانشدنی برقرار است. این مقاله نگاه فلسفی کودکان و ارتباط این نگاه با تخیل در کودکان را با روش توصیفی تجزیه و تحلیل میکند. در این پژوهش، ابزار کار، بررسی داستانهای عامیانه و کودکانه است. این داستانها، جزیی از بازیهای کودکان است. داستانپردازی برای کودکان و نوجوانان با داستاننویسی بزرگسالان تفاوت اساسی دارد. هر چه سن وتجربه کودک و نوجوان کمتر باشد، میزان کاربرد عناصر داستانی، محدودیت بیشتری دارد. این امر داستاننویسی برای کودکان و نوجوانان را دشوار میسازد. آموزش فلسفه برای کودکان، از طریق داستانها زمینه را برای تمرینها و طرح بحثهایی فراهم میسازد که میتواند کودکان را درگیر کندوکاوی فلسفی نماید تا بتوانند برای درک رابطه میان مفاهیم مطرح شده با تجارب زندگی، آمادگی لازم را پیدا کنند. این بررسی نشان میدهد که بسیاری از تواناییهای فکری کودکان، با تخیل و نگاه فلسفی آنان در ارتباط است و تقویت تفکر و نگاه متمایز کودکان به جهان هستی، موجب بهبود کیفیت آموزش و تقویت ذوق و تفکر آنان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ادبیات کودکان ، قصه ، تخیل ، تفکر فلسفی ، تفکر انتقادی