بررسی جایگاه تفویت فرصت در فقه امامیه و حقوق ایران
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: سومین همایش بسترهای فساد مالی و اداری در نظام حقوقی ایران با رویکرد اصلاح و توسعه نظام حقوقی
- کد COI اختصاصی: LAWMAYBOD03_289
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 624
نویسندگان
دانشجوی کارشناس ارشد گروه حقوق خصوصی ، واحد خوراسگان ،دانشگاه آزا د اسلامی اصفهان،ایران
عضو هیات علمی گروه حقوق خصوصی ، واحد خوراسگان ،دانشگاه آزا د اسلامی اصفهان،ایران
چکیده
در دهه های اخیر موضوعات ناب و گاها جنجال برانگیزی وارد عرصه مسیولیت مدنی گردیده و از جمله این موضوعات، تفویت فرصت می باشد. تفویت فرصت به معنای از دست دادن فرصت، در دو موضوع کلی از دست دادن فرصت کسب منفعت و دفع ضرر، مطرح می گردد. این نظریه ابتدا در حقوق کشور هایی همچون فرانسه، انگلستان و آمریکا مطرح گردید و قایلین بدان، در پی ضرر تلقی کردن فرصت از دست رفته افراد و جبران این ضرر بودند که در این مسیر همواره با تردیدهایی روبرو گردیدند. از جمله این تردیدها مفاهیم سنتی ضرر و رابطه سببیت و چهار چوب ها و تعاریف شکل گرفته مربوط بدان ها بود که در طی سالیان دست نخورده باقی مانده بود. کشورهای مختلف ابتدا با احتیاط و صرفا در مباحث نظری بدین نظریه پرداخته اند، لیکن برخی همانند فرانسه، انگلستان و آمریکا به عنوان کشور های پیشرو، این نظریه را از تیوری خارج کرده ودر عمل، در رویه قضایی و بعضا قوانین وارد نموده اند. لیکن برخی از ایالات آمریکا، کشورهای اروپایی همچون آلمان و سوییس نسبت به این نظریه رویکرد مخالفی دارند. در حقوق ایران با توجه به وجود دیدگاه های فقهی و حاکمیت نظریات سنتی در قبال موضوعات مربوط به ضرر و رابطه سببیت و بحث نشدن موضوع از دست دادن فرصت در آن از یک طرف و عدم وجود قانون و رویه قضایی در این زمینه، قبول این نظریه دشوار به نظر می رسد. این پزوهش در صدد بررسی جایگاه تفویت فرصت در فقه امامیه و حقوق ایران میباشد.کلیدواژه ها
حقوق ایران، فقه امامیه، تفویت فرصت، مسیولیت مدنی ، از دست دادن فرصتمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.