امین افتخاری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد،

این مقاله به مطالعه امنیت شغلی و کاهش تخلفات در پرتو قانون کار می پردازد. حیات انسان در جامعه با کار عجین شده است. بشر از همان سپیده دم تاریخ با بکارگیری هوش، آگاهی و فعالیتهای فکری خویش به ابزارسازی پرداخته و همواره در تلاش و تکاپو و جستجو بوده است تا با استفاده از حداقل امکانات موجود به آنچه نیاز دارد دست یابد و بدین ترتیب کار وی هر روز پیچیده تر شده و از مرحله طبیعی و غریزی بیشتر فاصله گرفته و جنبه فنی، علمی و فرهنگی یافته است. از سوی دیگر زندگی اجتماعی مستلزم همکاری و برآوردن نیازهای متقابل انسانهاست؛ این امر منجر به تقسیم کار و توسعه تخصص ها و مهارتها شده و روابط اجتماعی و سازمان یافته او را درقالب نهادها و موسسات گسترش داده است.کار انسان هم با تجربه و دانش او درآمیخته هم به صورت یک امرفرهنگی و ارزشی جلوه گرشده و بدین سان بین اندیشه ،کار و روابط اجتماعی پیوند ناگسستنی پدید آمده است. درحقوق اسلام نیز کار به عنوان یک ارزش و فضیلت مورد توجه قرارگرفته و هدف شارع مقدس اسلام از کار تهذیب نفس و تربیت انسان برای سعادت دنیا و آخرت است همچنانکه در قرآن مجید ، نهج الفصاحه و احادیث متعدد خداوند سبحان مومنین را به تعلیم و تزکیه نفس، اخلاق و توجه به خودسازی دعوت نموده که اساس آن مبتنی برتلاش انسان در کار،کوشش، قسط ، عدل ، حق وحقیقت است از جمله در آیه 39 سوره نجم که می فرماید: لیس للانسان الا ما سعی تلاش انسان در حدتوانایی او می باشد . ساختار این مقاله در طی دو فصل معین گردآوری شده است .نتیجه ای که می توان ارایه نمود این است که حمایت قانون کار از افراد و کارمندان می تواند باعث ایجاد منیت شغلی برای آن ها گردد لذا در کنار این امنیت عاملی که محقق می شود بحث کنترل و نظارت خواهد بود که در ازای آن عدالت و کنترل فساد تامین خواهد شد.

قانون، امنیت، شهروند، عدالت